het zou zo'n 50 jaar duren voordat er weer interesse kwam voor de authentieke Amerikaanse maine coon . het was namelijk niet zo dat alle maine coons in het fokprogramma beland waren en dus min of meer 'opgegaan' in de pers . er waren ook nog dieren die zichtzelf als huiskat en boerenkat aan de oostkust in stand hielden , ook al hielden hun eigenaren geen stambomen (meer) bij . in 1950 starten twee dames in maine de Central maine cat club . ze begonnen de maine coon te promoten als authentiek Amerikaans ras . pas ruim tien jaar later, in de jaren zestig van de twintigste eeuw ,kwamen voor het eerst weer oorspronkelijke maine coons op Amerikaanse tentoonstellingen uit. liefhebbers begonnen opnieuw stambomen bij te houden en hun dieren te registreren bij de overkoepelende organisaties op ras kattengebied . de Amerikaanse liefhebbers presenteerden het ras trots als hun eigen 'native breed ' en de kat werd tot officieel  'state animal ' van de staat maine uitgeroepen . in 1976 volgde de erkenning van de grootste Amerikaanse overkoepelende organisatie .  de cat franciers association (CFA) . maar voor die tijd was het ras al langer erkend bij kleinere organisaties .waar logischerwijze veel maine-coom liefhebbers en fokkers onderdak vonden . uit deze kleinere organisaties ontstond later 1 zeer grote ras federatie , de TICA  ( the internationaal cat association) . het is dan ook niet zo verwonderlijk dat juist bij deze laatste organisatie veel fokkers en liefhebbers van de maine coon te vinden zijn , die de organisatie tot op de dag van vandaag trouw zijn gebleven.